A. Wangenan
Biantara
Biantara
atawa pidato téh nyarita di hareupeun balaréa dina raraga nepikeun informasi
atawa hal-hal nu kaitung penting dipikanyaho ku batur, bisa mangrupa sambutan,
pangarahan atawa panyuluhan anu sipatna monolgis, ukur diréspon
ku unggeuk/gideg, keprok, jeung pasemon. Biantara anu saé ngagaduhan éfék
positif kanu ngaregepkeun atawa ngadangukeun éta biantara. Jalma nu ahli
biantara disebutna orator.
B. Tujuan
Biantara
1. Informatif
Nya
éta méré hiji pamahaman atawa informasi ka batur.
Urang tiasa ngadugikeun informasi anu
nuju haneut jeung janten bahan omongan di masyarakat
kanggo ka pirsawan.
2. Argumentatif
Maksudna, urang
tiasa ngayakinkeun jalmi kana hal anu nuju
dicarioskeun dina bianatara urang
jeung pirsawan tiasa
yakin kana cariosan urang.
3. Persuasif
jeung Instruktif
Nya
éta mangaruhan batur ambéh daék nuturkeun kahayang urang tur sukaréla. Tujuan ieu sami sareng tujuan arguméntatif,
sanajan kitu anu ngabédakeuna mah nya éta inténsitasna. Tujuan biantara
ieu leuwih digunakeun kanggé ngagugah sareng ngagerakkeun pirsawan
kanggé ngalakukeun hal anu dicarioskeun dina biantara.
4. Entertaint atawa Rekreatif
Nya
éta biantara anu nyieun pirsawan gumbira jeung ngahibur, ku kituna pirsawan
gumbira sarta sugema ngupingkeun anu ku urang diungkapkeun. Tujuan biantara ieu sanés saukur kanggé nyieun pirsawan gumujeng
nepi ka pipingkelan. Sanajan
kitu, ieu gé kedah
nyieun
anu ngadangukeun ngartos
kanu naon-naon nu ku urang dicarioskeun.
Salian kanggé anu ngadangukeun gumbira jeung gumujeng, émosi
maranéhna
kabawakeun kana suasana biantara anu ku urang
dibawakeun
C. Padika
Biantara
1. Serta
Merta (Impromptu)
Nya éta mawakeun biantara tanpa
persiapan sarta ngan ngandelkeun pangalaman sarta wawasan. Biasana dina kaayaan
darurat loba ngagunakeun métode sarta merta. Métode ieu hésé dilakonan
upami urang jalmi anu teu gaduh pangalaman dina bidang biantara, bisa-bisa nuju urang
di hareupeun pirsawan, urang kalah janten blank atanapi urang janten hilap
naon wae anu kedah ku urang carioskeun.
Aya sababaraha hiji kauntunganana :
a.
Leuwih ungkapkeun rarasaan orator anu
sabenerna, kusabab orator teu
aya kasempetan kanggo mikirkeun naon-naon anu badé
didugikeun.
b.
Gagasan anu spontan janten katingalina téh siga seger sareng
hirup.
c.
Ngajadikeun orator terus mikir.
Aya ogé
karugiananana nya éta :
a.
Tiasa janten kasimpulan anu atah kusabab
dasar élmu anu henteu memadai.
b.
Ngakibatkeun cara nyarios anu henteu
lancar sareng seueur eureun.
c.
Biasana gagasan anu didugikeun tiasa
acak-acakan jeung ngawur.
d.
Orator tiasa wae jadi geumpeur (demam panggung).
2. Ngapalkeun
(memoriter)
Nya
éta nyieun hiji rencana biantara tuluy ngapalkeunana kecap per kecap. Métode
ieu bakal saé pisan upami
urang gaduh émutan anu saé jeung
biantara anu ku urang didugikeun henteu panjang. Sanajan kitu, upami urang sok
kadang hilap jeung biantara anu ku urang dugikeun téh rada
panjang, aya saéna métode ieu teu
kedah digunakeun. Kusabab,
upami urang hilap ditengah-tengah biantara urang, urang téh bakal hésé deui
ngalanjutkeunna.
Kauntungan
métode ieu nya éta :
a.
Kecap anu dipilih kedah
leres kusabab aya persiapan anu saé.
b.
Upami tiasa
ngapalkeunana, biantarana bakal lancar.
c.
Gerak jeung isyarat anu diintegrasikeun ku cara uraian.
Karugiana ngagunakeun métode
ieu nya éta :
a.
Biantara katingali datar sareng bosen,
nepi ka orator moal tiasa narik perhatosan
pirsawan.
b.
Komunikasi pirsawan
anu
janten sabab orator ngalih kanu
usaha kanggo ngingetan kecap.
c.
Kedah ayana persiapan anu seueur.
3. Maca
naskah (manuscrip)
Ku cara ngagunakeun atanapi maca naskah waktos
biantara.
Métode ieu nya
éta biantara kalayan ngagunakeun naskah anu geus dijieun saméméhna sarta umumna
dipaké dina biantara-biantara resmi. Sareng
teu kénging aya
kalepatan kecap atanapi dina cara ngadugikeunna. Baheula mah biantara téh ditulis atawa diketik dina kertas
(tiasa di kertas anu ukuranna katingali atawa dina kertas anu ukuranna leuwih leutik
anu tiasa di sumputkeun jeung teu katingali). Sanajan kitu, kusabab kamajuan téknologi ayeuna
mah tos benten sareng baheula,
kitu ogé dina
macakeun biantara ayeuna mah ngagunakeun tablet PC atanapi alat anu tos canggih. Kauntungananana
:
a.
Kecap-kecap anu pilih sasaé-saéna nepi ka janten tiasa ngadugikeun hartos anu
leres sareng pernyatanana janten tétéla.
b.
Pernyataan tiasa dihémat kusabab manuskrip tiasa disusun deui.
c.
Kalancaran nyarios kahontal
kusabab kecapna atos disiapkeun.
d.
Hal-hal anu ngawur atanapi pasalia tiasa
dihindari.
e.
Manuskrip tiasa
diterbitkan atau diseueuran.
Aya ogé karugiananana
:
a. Komunikasi pirsawan tiasa
janten ngurangan kusabab orator henteu nyarios langsung kanggo ka maranéhna.
b. Orator
henteu tiasa ningali pirsawan kusabab manéhna leuwih konséntrasi kana naskah biantara,
nepi ka kalengitan gerak jeung janten kaku
c. Réspon ti pirsawan henteu tiasa ngarobih, mondokan atawa
manjangan papatah.
d. Prosés ngajieunna leuwih lami.
4. Ekstemporan
Nya
éta ku cara nyandak poko-poko cariosan
anu badé didugikeun. Métode ieu nya éta métode anu
lumayan saé jeung gampil digunakeun, urang ngan
saukur nyandak poin atau poko-poko
pasoalan anu kedah didugikeun jeung urang ngan saukur kedah berimprovisasi salila urang ngadugikeun eusi
biantara. Ieu mangrupikeun salah sahiji métode biantara
anu leres lantaran ieu leuwih variatif jeung henteu ningali waé kana
naskah. Kauntungan ngagunakeun métode
ieu nya éta:
a.
Komunikasi anu gadangukeun jeung yarios
leuwih saé kusabab anu nyarios tiasa
nyarios langsung ka anu ngadangukeun
b.
Papatah tiasa fléksibel
kanggé diubah sesuai sareng kabutuhan jeung panyajianana leuwih spontan.
Karugian ngagunakeun métode
ieu ge aya nya éta :
a.
Kedah latihan anu intensif kanggo nu nyarios.
b.
Aya kemungkinan pasalia tina garis besar
c.
Kalancaran nyarios kahambat kusabab héséna milih
kecap-kecap.
D. Wanda
Biantara
1. Ceramah
Nya
éta biantara anu tujuanna keur mapatahan atawa masihan naséhat kanu
ngadangukeun. Ceramah tiasa dilaksanakeun iraha waé teu aya rukun sareng
saratna, teu gaduh tempat husus kanggo pelaksanaanna, waktuna teu aya watesan
jeung saha waé tiasa dakwah. Ceramah ogé tiasa dilaksanakeun ku cara anu kreatif
sareng inovatif supaya teu matak
bosen. Contona: seminar, lokakarya, saraséhan, jsb.
Ceramah
dibagi jadi dua rupa, nya éta:
a. Ceramah
umum, nya éta ceramah anu ditujukeun keur sakabéh masarakat anu sipatna maluruh
teu ngabédakeun umur, jabatan jeung matérina gé teu ditangtukeun.
b. Ceramah
husus, nya éta ceramah anu ditujukeun ka sabagian kelompok anu sipatna husus,
nu ngadangukeun jeung materina ge disaluyukeun jeung acara. Contona dina raraga
mépéling acara Maulid Nabi, Isra’ Mi’raj, jeung acara-acara anu biasa
dilakukeun ku umat muslim.
2. Pamapag/sambutan
Nya
éta biantara anu ditepikeun dina hiji acara kagiatan atawa kajadian nu tangtu
anu bisa dipigawé ku sawatara urang jeung wayah anu kawates sacara gunta-ganti.
3. Pedaran/bahasan
hiji pasualan
Nya
éta biantara anu eusina ngajéntrékeun tur medar hiji objék, prosésna, tujuanana
jeung gunana nu ditujukeun pikeun ngajembaran pangaweruh anu ngadangukeun.
4. Natar
(up grading)
Dina
perkawis organisasi nya éta kanggo ngaronjatkeun mutu organisasi sareng
anggotana. Salian ti éta, sacara normatif up
grading dilaksanakeun supados saban pangurus, utamana jajap angkatan jadi
silih mikawanoh.
5. Laporan
Nya
éta biantara anu eusina nyaéta ngalaporkeun hiji pancén atawa kagiatan.
6. Kampanyeu/propaganda
Kampanye
nya éta biantara anu tujuanna meunangkeun pencapaian pangrojong, usaha kampanye
tiasa dipigawé ku perorangan atawa sakelompok jalmi anu terorganisir kanggo
ngalakukeun pencapaian prosés ngajieun kaputusan dina hiji jumplukan, kampanye
biasa ogé dipigawé guna mangaruhan, ngahambat, ngabelokeun pencapaian.
E. Guna
Biantara
1. Pikeun
nepikeun rupaning kapentingan/maksud.
2. Ngaronjatkeun
ajen diri
3. Ngarojong
Leadership
4. Jadi
puseur paniten masarakat, dihormat jeung dihargaan.
F. Persiapan Biantara
Saméméh méré biantara
di hareup umum, aya saéna pikeun ngalakonan
persiapan di handap ieu:
1.
Nyaho wawasan anu
ngadangukeun biantara sacara umum
2.
Nyaho lilana wayah atawa durasi
biantara anu baris dibawakeun
3.
Nyusun kecap-kecap anu gampang dipahaman sarta jelas
4.
Nyaho jenis biantara sarta téma acara.
5.
Nyiapkeun bahan-bahan sarta perlengkapan biantara
G.
Carangka
Biantara
1.
Bubuka
Bubuka
dina biantara diwangun ku sababaraha unsur, nya éta :
a.
Salam
bubuka
Salam ieu teh bisa ku ngucapkeun
Assalamu’alaikum wr.wb. (pikeun umat Islam), atawa bisa ku ngucapkeun salamna
urang Sunda nya éta Sampurasun.
b.
Puji
sinareng sukur ka Alloh swt. sareng shalawat ka Kanjeng Nabi Muhammad saw.
c.
Ucapan
hormat ka para inohong.
d.
Ucapan
hormat ka pirsawan.
2.
Eusi
Eusi biantara téh mangrupakeun bagéan anu pangpentingna dina biantara. Eusi biantara téh diwengku (diwangun) ku tilu perkara, nya éta :
a.
Pedaran
Bagéan ieu eusina perkara naon waé anu rék ditepikeun ka pirsawan, biasana dumasar
kana tujuan biantara.
b.
Cindekna
Mangrupa kacindekan tina pedaran anu geus
ditepikeun.
c.
Anjuran
Dina
bagéan
ieu ditepikeun anjuran atawa harepan ti nu biantara ka pirsawan, utamana raket
patalina jeung eusi pedaran.
3.
Panutup
Panutup biantara nya éta bagéan anu nétélakeun yén biantara téh geus
réngsé. Panutup biantara diwangun ku sababaraha
perkara, nya éta :
a.
Nganuhunkeun
kana perhatosan pirsawan.
b.
Ménta dihampura tina kakurangan nu aya dina
biantara.
c.
Du’a
d.
Salam
panutup.
H.
Unsur-unsur
dina Biantara
1.
Orator
(nu nepikeun biantara)
Salah sahiji perkara anu kudu diperhatikeun ku
orator téh salian ti bahan-bahan keur biantara nya éta dangdanan atawa pakéan keur biantara. Kaayaan pakéan éta téh mangaruhan kana ajén hasil biantara. Aya sababaraha perkara
ngeunaan pakéan anu kudu diperhatikeun ku urang lamun rék ngalakonan biantara, nya éta :
a.
Pakéan misti saluyu jeung kaayaan.
b.
Pakéan misti saluyu jeung pirsawan.
c.
Pakéan misti saluyu jeung maksud carita
(sumanget, jste.).
d.
Pakéan misti merenah jeung sopan.
e.
Pakéan misti nambah komara jeung mawa
simpatik.
2.
Bahan
Biantara
Aya tilu tahapan nu ku urang kudu dilakonan
dina nyiapkeun bahan (matéri) biantara, nya éta :
a.
Nyusun
carangka biantara (garis besar)
b.
Ngumpulkeun
bahan pikeun eusi biantara, boh tina pangalaman, bacaan, jste.
c.
Nulis
naskah biantara salengkepna.
Sajaba ti éta, aya ogé sababaraha perkara anu bisa dijadikeun
dadasar pikeun urang dina nyusun naskah biantara, nya éta :
a.
Tujuan
biantara.
b.
Kasang
tukang pirsawan, nya éta umurna, agamana, tingkat pangaweruhna,
pacabakan kasabna, kamasarakatana, kalangenannana (hobi) jste.
c.
Harepan
pirsawan nu patali jeung biantara.
d.
Kajadian
naon nu anyar di masarakat (lingkungan) pirsawan.
e.
Sipat
hadé pirsawan nu nyongcolang, jrrd.
3.
Pirsawan
Pirsawan teh nya éta kaum dangu anu ngdangukeun biantara urang.
Lamun teu aya pirsawan atanapi kaum dangu, tangtu tujuan tina biantara teh moal
laksana. Di dieu baris dijelaskeun sababaraha hal anu aya patalina jeung cara
ngatur pirsawan, nya éta:
a.
Pirsawan
misti ngumpul (teu bacacar) jeung deukueut ka nu biantara.
b.
Pirsawan
misti ningali ka nu biantara (teu kahalangan panitena).
c.
Pirsawan
nu jadi tuju kecap sina di hareup.
d.
Pirsawan
misti rada anggang (carang) jeung papadana lamun urang ngaharepkeun pirsawan
wanian.
e.
Pirsawan
misti pagégéyé lamun urang ngaharepkeun pirsawan tumut
kana eusi biantara.
f.
Pirsawan
misti sina di nu poék lamun rék disugésti kuat.
g.
Pirsawan
nu jadi tuju kecap sina di hareup, jrrd.
Tilu unsur nu geus dijelaskeun di luhur
kacida pentingna dina biantara, sabab unsur-unsur éta téh silih pangaruhan. Lamun aya unsur nu
leungit tangtu biantara téh moal laksana.
I.
Biantara nu Bener tur
Hadé
Biantara nu bener tur hadé
téh teu bisa sagawayah, teu ngan saukur
sageuleuyeungna waé. Aya sababaraha perkara
anu ku urang misti diperhatikeun dina biantara, diantarana nya éta :
1.
Biantara téh kudu Tétéla (jelas).
Aya sababaraha perkara nu ku urang kudu dilakonan supaya
biantara téh tétéla, diantarana:
a.
Saban kecap kudu
diunikeun sing jelas.
b.
Nyaritana kudu anca,
randeg répéhna
saluyu jeung kaperluan.
c.
Kalimahna usahakeun nu
parondok, kecap-kecapna kudu kaharti ku pirsawan sarta ulah maké kecap nu teu perlu.
d.
Lagu (lentong) nu
bener
e.
Béré tandesan kalimah nu
penting, kalimah atawa bahasan nu pangpentingna kudu diteundeun dina tungtung
biantara, jrrd.
2.
Biantara téh kudu Matak Simpatik
Biantara téh kudu bisa
meunang simpati ti pirsawan supaya pirsawan babari narima eusina. Aya sababaraha
cara supaya biantara téh bisa meunang simpati
ti pirsawan, nya éta :
a.
Paké basa nu lemes.
b.
Urang kudu ngarasa
resep jeung simpati ka pirsawan, anggap pidato éta
téh kasempetan urang pikeun nyugemakeun pirsawan.
c.
Remen ngagunakeun
kecap “urang” (kita), tibatan kecap
“kuring/abdi”.
3.
Biantara téh kudu Ngayakinkeun Pirsawan.
Biantara nu ditepikeun ku urang téh kudu bisa dipercaya ku pirsawan supaya tujuan tina
biantara urang tééh bisa nepi ka pirsawan. Aya
sababaraha cara pikeun méré tanaga jeung daya ngayakinkeun kana biantara nu ditepikeun
ku urang, nya éta:
a.
Nu biantara misti
yakin kana benerna jeung pentingna nu rék
dicaritakeun.
b.
Balikan deui bagian nu
penting ku kecap nu béda.
c.
Caritakeun bukti nu
luar biasa atawa ku carita jalma nu Kaceluk (mashur).
d.
Ulah ngucapkeun kecap
nu mawa mangmang.
e.
Sartaan ku gerak jeung
paroman nu saluyu, jrrd.
4.
Biantara téh kudu Lawas Dipiéling ku Pirsawan
Eusi biantara téh kudu
lawas dipiélingna ku pirsawan, utamana
biantara nu eusina piwuruk sangkan bisa maslahat jeung mangpaat ka saréréa. Aya sababaraha cara
supaya biantara téh lawas dipiéling ku pirsawan, nya éta :
a.
Teundeun inti pedaran
di awal biantara, jeung teundeun bagéan anu
ditonjolkeun dina tungtung biantara sarta sina misah.
b.
Mimitian ku nanya ka pirsawan
tuluy jawab sing anca pisan.
c.
Tepikeun matéri anu pikeun pirsawan mah luar biasa.
d.
Balikan deui
kacindekan ku kecap nu béda, jrrd.
5.
Biantara téh Kudu Éndah (Arts Retorica)
Salian ti kudu bener téh,
biantara ogé kudu éndah karasana. Biantara nu éndah
tangtu bakal leuwih dipikaresep ku pirsawan. Ku
kituna biantara téh kudu merhatikeun
unsur-unsur di handap ieu:
a.
Susunan eusi biantara
kudu sing éntép
seureuh.
b.
Gunakeun basa nu lemes
sangkan mawa éndah.
c.
Susunan kecap-kecapna
kudu murwakanti.
d.
Gunakeun kecap-kecap
nu mawa cipta (hayal).
e.
Sing tengtrem kuat
(lamun geumpeur biantara teh moal aya éndahna).
J. Strategi Ngajar Biantara di SD
1. Kaulinan simulasi
Simulasi asalna tina kecap simulate anu
hartina pura-pura atawa migawé “lamun jadi”. kecap simulation hartina nurutan atawa gawena anu pura-pura.
ku kituna, simulasi dina padika ngawulang dimaksadkeun minangka cara kanggo
ngecéskeun hiji hal (bahan palajaran) ngaliwatan gawéna anu boga sipat
pura-pura atawa ngaliwatan proses tuturut kana hiji tokoh, atawa ulin lalakon anu dipigawé kawas dina
kaayaan anu sabenerna. Kaulinan simulasi nya éta modél anu ngailustrasikeun atawa ngagambarkeun saéna sistem sosial atawa sistem fisik anu diabstraksi ti réalitas
sarta dibasajankeun. Contona: murid dipiwarang
janten Bung Karno anu nuju orasi.
2. Stratégi Modeling the Way
Métode
ieu mikeun kasempetan ka murid kanggo meragakeun pangabisa nyarios dina basa
sunda ku cara demonstrasi, demonstrasi ieu saterusna dilarapkeun dina kahirupan
sapopoé di sakola, murid dibagi dina sababaraha jumplukan alit, identifikasi
sababaraha kaayaan umum anu biasa dipigawé ku murid, di rohang kelas sarta di
luar kelas dina basa sunda anu saé sarta leres, saterusna murid
ngademonstrasikeun hiji-hiji nganggo basa sunda.
Modeling The Way
masihan wanci murid kanggo nyiptakeun skenario sorangan sarta nangtukeun kumaha
ngilustrasikeun kebisa nyarios sareng jumplukanna. Saterusna murid dibéré
kasempetan kanggo mikeun feedback dina
saban demonstrasi anu dipigawé.
3.
Midangkeun
Informasi
Salah
sahiji wangun kagiatan midangkeun informasi anu luyu kanggo barudak kelas 3-6
SD nya éta nepikeun laporan sacara lisan. Kanggo ngageuing supados barudak
ngagunakeun cara-cara anu efektif dina midangkeun laporan sacara lisan,
perkawis maranéhanana nyaritakeun naon anu maranéhanana hoyong sarta henteu
maranéhanana hoyong ti orator. Wangun kagiatan sanés anu kanggo ngalatih midangkeun
informasi nya éta biantara. Tujuan kagiatan ieu kanggo nulungan barudak ngembangkeun
rasa percanten ka dirina dina nyarios di payuneun batur, diajar nyusun, sarta midangkeun
hiji pasualan, sarta diajar cara anu nyongcolang kanggo nyarios di payuneun pirsawan.
Opat lengkah dina nyiapkeun sarta midangkeun biantara anu kedah dipigawé ku barudak
anu diajar biantara nya éta:
a. Ngarancang
biantara
Tangtukeun
tujuan biantara, kanggo menginformasikeun, ngahibur, atawa nyorong hiji
tindakan. Pilih topik anu narik perhatosan, henteu sesah teuing sarta tiasa
dicarioskeun sacara ringkes.
b. Nyusun
biantara
Midamel
carangka biantara, nangtukeun urutan kanggo midangkeun hal-hal anu penting,
damel bubuka sarta panutup biantara anu ngesankeun, sarta rencanakeun pamakéan
média visual pami ngayakinkeun.
c. Mraktekeun
Praktekeun
biantara di payun rerencangan-rerencangan sekelompok atawa di payun kelas
minangka latihan nepikeun biantara di payun pirsawan anu saleresna. Lamun
henteu matak bisa, penyampaian biantara tiasa dina wangun simulasi dikelas. Barudak
sanes disimulasikeun jadi pirsawan anu saleresna, luyu kalawan tujuan biantara
anu dipidangkeun.
4.
Laporan
Lisan
Murid
dilatih nyusun laporan basajan anu aya hubungana sareng topik atawa tema mata
palajaran. Laporan tiasa mangrupa eusi buku, kenging percobaan, kenging
paniten, atanapi eusi carita.
BAB III
PANUTUP
A.
Kacindekan
1.
Biantara atawa pidato téh nyarita di
hareupeun balaréa dina raraga nepikeun informasi atawa hal-hal nu kaitung
penting dipikanyaho ku batur, bisa mangrupa sambutan, pangarahan atawa
panyuluhan anu sipatna monolgis, ukur diréspon ku
unggeuk/gideg, keprok, jeung pasemon. Biantara anu saé ngagaduhan éfék
positif kanu ngaregepkeun atawa ngadangukeun éta biantara. Jalma nu ahli
biantara disebutna orator.
2.
Tujuan biantara aya opat, nya éta
(1) Informatif, (2) Argumentatif, (3) Persuasif jeung Instruktif,
sarta (4) Entertaint atawa Rekreatif.
3.
Padika biantara ogé aya opat, nya
éta: (1) Serta merta (Impromptu), (2)
Ngapalkeun (Memoriter), (3) Maca
naskah (Manuscip), jeung (4) Ekstemporan.
4.
Biantara mibanda sababaraha wanda,
diantarana: (1) Ceramah, (2) Pamapag/Sambutan, (3) Pedaran/bahasan hiji
pasualan, (4) Natar (up grading), (5)
Laporan, jeung (6) Kampanyeu atawa Propaganda.
5.
Guna biantara
diantarna: (1) Pikeun nepikeun rupaning kapentingan/maksud, (2) Ngaronjatkeun
ajen diri, (3) Ngarojong Leadership, jeung (4) Jadi puseur paniten masarakat,
dihormat jeung dihargaan.
6.
Saméméh méré
biantara di hareup umum, aya saéna pikeun ngalakonan persiapan, saperti: (1)
Nyaho wawasan anu ngadangukeun biantara sacara umum, (2) Nyaho lilana wayah
atawa durasi biantara anu baris dibawakeun, (3) Nyusun kecap-kecap anu gampang
dipahaman sarta jelas, (4) Nyaho jenis biantara sarta téma acara, jeung (5) Nyiapkeun
bahan-bahan sarta perlengkapan biantara.
7.
Carangka
biantara dibagi tilu, nya éta: (1) Bubuka, (2) Eusi, jeung (3)
Panutup.
8.
Biantara mianda sababaraha unsur
penting, diantarana: (1) Orator, (2) Bahan biantara, jeung (3) Pirsawan.
9.
Ciri
biantara nu bener tu hadé diantara: (1) Kudu tétéla, (2)
Kudu matak simpatik, (3) Kudu ngayakinkeun Pirsawan, (4) Kudu lawas dipiéling ku
pirsawan, jeung (5) Kudu éndah.
10. Aya sababaraha strategi anu tiasa
digunakeun kanggo ngajar biantara di SD, diantarana: (1) Kaulinan simulasi, (2)
Stratégi Modeling the Way, (3) Midangkeun informasi, jeung (4) Laporan
lisan.
B.
Saran
Biantara téh mangrupakeun kaparigelan anu kacida
pentingna. Salian ti kudu bisa ngajarkeun biantara ka barudak SD pikeun
ngalatih rasa percaya ka diri sorangan. Urang salaku guru gé kudu bisa ahli
dina Biantara sabab guru téh sok jadi kapercayaan masarakat dina mingpin atawa
ngalakonan hiji acara anu merlukeun kaparigelan ngobrol di hareupen jalma loba.
Biantara ogé tiasa ningkatkeun kamampuan bahasa sunda anu leres sareng saé.
maaf, teh mun tiasa mah tambihan hal hal anu kedah di perhatoskeun saperti sora,lentong,wirahma,nada,paroman,pasang peta. eta teh materi simkuring kls 9
BalasHapuskalo bisa pake sumber nya kak
BalasHapus